Bron: Bruzz.be
BRUSSEL – La Morrigasme ziet dat de belangstelling voor bdsm toeneemt. Over dat feit reflecteert de erotisch performer uit Brussel deze week in deze column.
Lees ook: La Morrigasme: ‘Ik ben al alles genoemd, van godin tot dikke koe’
“Hoe verklaar je de groeiende belangstelling van de samenleving voor bdsm*?” Die vraag werd me onlangs gesteld. Om hierop te kunnen antwoorden, moet ik de stripclubs even links laten liggen en mijn ervaring bespreken als domina, maar vooral ook als beoefenaar.
*bdsm staat voor bondage en discipline, dominantie en submissie, sadisme en masochisme:
een verzameling seksuele en consensuele praktijken die gebruikmaken van pijn, dwang, erotische vernedering of het ensceneren van diverse seksuele fantasieën.
Ik ben domina geworden omdat ik anderen de voordelen wilde laten ervaren van disciplines die ik al jarenlang beoefende als ontvanger: wax play (hete was op de huid), impact play (met name zweepslagen en spanking, slaan op de billen), shibari (vastgebonden worden met touw), trampling (over je heen laten lopen), breath play (de ademhaling beperken), enzovoort.
Door die praktijken kan ik in de categorie ‘masochiste’ worden geplaatst. Let op: ik zei ‘masochiste’, niet ‘onderworpene’.
Als je dat woord uitspreekt, stuit je meestal op onbegrip. Mensen snappen niet dat je betaalt om iets vervelends te ondergaan. Ik ook niet! Want het inhuren van een domina of dominant draait daar helemaal niet om. Het doel is om je goed te voelen.
Tijdens een bdsm-sessie bepaal ik als ontvanger wat er gebeurt. Er is voortdurend communicatie en we zorgen ervoor dat de pijn niet boven een drempel komt die ik niet zou accepteren. Mijn doel is ontspanning.
Het is zoals afzien in de fitness. Het is een pijn “die goed doet”. Zeker, op het moment zelf doet het pijn, maar achteraf ben je ontspannen en heb je het gevoel dat je zweeft dankzij de vrijgekomen endorfines.
“Vrijwillige, gecontroleerde pijn leidt tot een diepe ontlading”
La Morrigasme
Hetzelfde gebeurt wanneer je een Chinese massage boekt en de masseur zijn ellebogen en duimen in je lichaam drukt. Een kortstondige kwelling gevolgd door diepe ontspanning.
Eigenlijk volgt een sessie bij een domina of dominant precies dezelfde logica: vrijwillige, gecontroleerde pijn die leidt tot een diepe ontlading.
Als je weleens bent gaan hardlopen, ken je precies het gevoel dat ik ervaar tijdens een zweepsessie. Zo simpel is het.
De groeiende populariteit van die praktijken verklaar ik op meerdere manieren:
- Ten eerste: het taboe dat afbrokkelt, het feit dat er vrijer over wordt gesproken in de media (bedenk wel dat Fifty Shades of Grey géén realistische weergave is van bdsm, net zomin als Fast & Furious een documentaire is over verkeersregels).
- Ten tweede: de stress in onze hedendaagse maatschappij. Het is niet verwonderlijk dat velen van ons de behoefte voelen om alles los te laten, om ons over te geven aan iemand die we vertrouwen en om gewoon te ontvangen. Ik boek een bdsm-sessie zoals anderen een massage. Want vaak is een massage niet voldoende om de stress en spanningen van het dagelijkse leven te verdrijven, en zijn zweepslagen veel effectiever.
Wanneer we onder extreme druk staan, zijn radicale oplossingen nodig.
Wat het label ‘onderworpene’ betreft, daar herken ik me niet in. Als ik me overgeef, wannéér, hoe en met wie ik dat wil, ben ik dan echt ‘onderworpen’?
